การแนะนำอาหารครัวเรือน: ตอนหลัง

ข้อมูลพื้นฐาน

อาหารครัวเรือนแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับรสชาติของวัตถุดิบ และใช้น้ำมันในปริมาณน้อย เป็นหลัก มักใช้วิธีการทำอาหารโดยการใช้ซอสถั่วเหลืองหรือน้ำซุปจากสัตว์น้ำเป็นหลักในการต้ม ย่าง หรือนึ่ง

ไดคอนแห้ง (Kiriboshi Daikon)

ไดคอนแห้งคือไดคอนที่ถูกหั่นเป็นชิ้นยาวและทำให้แห้ง ในภาคตะวันตกของญี่ปุ่น ยังเรียกว่าไดคอนซึงกิริ (Sengiri Daikon) ใช้ไดคอนที่เก็บเกี่ยวจากปลายฤดูใบไม้ร่วงถึงฤดูหนาว

จิกุเซ็นนิ (Chikuzenni)

จิกุเซ็นนิ เป็นอาหารพื้นเมืองของภาคคิวชูที่จังหวัดฟุกุโอกะ โดยเดิมทีใช้ส่วนผสมเช่นเต่า แต่ในปัจจุบันใช้เนื้อไก่ ในท้องถิ่นเป็นอาหารที่ขาดไม่ได้ในเทศกาลปีใหม่และงานฉลอง ทำโดยการผัดวัตถุดิบทั้งหมดก่อน แล้วเติมไก่ลงในหม้อที่มีซอสถั่วเหลือง มิริน และเหล้าสาเก จากนั้นเติมผักเช่นแครอท ลอตัสรูท และบูรด๊อกตามลำดับ หลังจากที่ทุกอย่างได้สีแล้ว เติมมันเทศและต้มจนผักนุ่มและน้ำแห้ง

อาเกะฮิตาชิ (Agehitasi)

อาเกะฮิตาชิคือการทำอาหารโดยไม่ต้องต้มมะเขือเทศในน้ำมัน จากนั้นราดด้วยน้ำร้อนเพื่อลดความมัน แล้วแช่ในน้ำซุปที่ปรุงรสแล้ว บางครั้งอาจโรยด้วยเศษปลากัตโตะ

สลัดผักโขมกับงา (Hourensou Gomaae)

สลัดผักโขมกับงา เป็นอาหารญี่ปุ่นที่มีรสชาติเข้มข้นและอร่อยยิ่งในช่วงอากาศหนาว ผักโขมจะถูกลวกในน้ำเดือดสั้นๆ จากนั้นทำให้เย็นด้วยน้ำเย็นและบีบน้ำออก จากนั้นผสมกับงาบด น้ำตาล และซอสถั่วเหลือง

มันเทศรวม (Renkonmanjyu)

มันเทศรวมคือการใช้รากบัวเป็นส่วนประกอบหลัก รากบัวจะถูกบดแล้วทำให้เป็นรูปทรงของมันเทศ บางครั้งอาจมีการเติมส่วนผสมเช่นกุ้งลงไปแล้วนึ่ง

ชาวังมูชิ (Chawanmushi)

ชาวังมูชิคืออาหารญี่ปุ่นที่ทำจากไข่ที่ปรุงรสด้วยน้ำซุปและใส่เนื้อไก่ กุ้ง ชิเตค คามาโบโกะ และกิ้นนัน ลงในถ้วยทรงกระบอกแล้วนึ่งจนแข็ง มีต้นกำเนิดจากจังหวัดนางาซากิในภาคคิวชู