การแนะนำอุด้งของภาคตะวันตกของญี่ปุ่น ตอนที่ 2

อาหารประเภทเส้นของญี่ปุ่น

ข้อมูลพื้นฐาน

อุด้งซันูกิที่มีต้นกำเนิดจากจังหวัดคางาวะในภูมิภาคชิโกกุของญี่ปุ่น ถือเป็นหนึ่งในอุด้งที่มีชื่อเสียงที่สุดของญี่ปุ่น ในอดีตอุด้งซันูกิเป็นอาหารที่หากินได้เฉพาะในภูมิภาคตะวันตกของญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ปัจจุบันได้แพร่หลายไปทั่วประเทศ และมีร้านอุด้งซันูกิเฉพาะทางมากมายทั่วประเทศ นอกจากนี้ในภูมิภาคคิวชูยังมีอุด้งที่มีลักษณะเฉพาะเช่น นางาซากิซาระอุด้ง และฟิชอุด้งที่เป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่นที่นั่น


อุด้งสานูกิ (Sanuki Udon)

อุด้งสานูกิคือหนึ่งในสามอุด้งใหญ่ของญี่ปุ่นที่มีจุดกำเนิดจากจังหวัดคางาวะในภูมิภาคชิโกกุ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม อุด้งสามอันดับแรกของญี่ปุ่นประกอบด้วยอุด้งอินานิวะจากจังหวัดอากิตะ และอุด้งมิซึซาวะจากจังหวัดกุนมะ แม้ว่าสานูกิอุด้งจะเป็นที่รู้จักทั่วญี่ปุ่น และถือเป็นตัวแทนของอุด้งญี่ปุ่น อุด้งสานูกิผลิตโดยการใช้เท้ากดแป้ง ซึ่งเป็นวิธีการทำที่เฉพาะตัว และมีชื่อเสียงในเรื่องของเนื้อสัมผัสของเส้น



อุด้งโดกิโดกิ (Dokidoki Udon)

อุด้งโดกิโดกิเป็นอุด้งที่พบได้ในเมืองคิตะคิวชู จังหวัดฟุกุโอกะ ในภูมิภาคคิวชู ซึ่งแตกต่างจากอุด้งของภาคตะวันตกของญี่ปุ่น มีลักษณะเด่นคือน้ำซุปที่เป็นสีดำของซอสถั่วเหลืองแบบภาคตะวันออกของญี่ปุ่น มีส่วนผสมของเนื้อวัวที่หั่นเป็นชิ้นๆ และนำมาตุ๋นในซอสถั่วเหลือง พร้อมด้วยขิง เนื้อวัวที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นเนื้อบริเวณแก้ม



มารุเท็นอุด้ง (Maruten Udon)

มารุเท็นอุด้งเป็นอุด้งที่ได้รับความนิยมในภูมิภาคคิวชู โดยเฉพาะจังหวัดฟุกุโอกะ มารุเท็นคือวัตถุดิบพิเศษของภาคเหนือของคิวชู ทำจากเนื้อปลาบดรูปทรงกลมและทอดในน้ำมัน เป็นอาหารที่มีความนุ่มและเส้นอุด้งที่บางเป็นเอกลักษณ์ ส่วนน้ำซุปของอุด้งนั้นใช้เนื้อปลาหมึกแห้งที่เรียกว่าอิริโกะเป็นส่วนผสมหลัก



ซาระอุด้ง (Sara Udon)

ซาระอุด้งเป็นอุด้งที่เป็นเอกลักษณ์ของจังหวัดนางาซากิในภูมิภาคคิวชู มีที่มาจากเมื่อปี 1899 เจ้าของร้านอาหารจีนที่คิดค้นนางาซากิชัมปงได้สร้างซาระอุด้งซึ่งเป็นชัมปงแบบไม่มีน้ำซุป ในตอนแรกซาระอุด้งใช้เส้นที่หนา แต่ในปัจจุบันก็มีการใช้เส้นอุด้งที่เป็นเส้นแห้งและบาง ทั้งสองประเภทมีวัตถุดิบเหมือนกันและถูกเรียกตามความหนาของเส้นเป็นซาระอุด้งเส้นหนาและเส้นบาง



โกโตอุด้ง (Gotou Udon)

โกโตอุด้งเป็นอุด้งที่ผลิตในหมู่เกาะโกโตของจังหวัดนางาซากิในภูมิภาคคิวชู ถือเป็นหนึ่งในอุด้งที่มีชื่อเสียงไม่แพ้อุด้งสามชนิดยอดนิยมของญี่ปุ่นอย่างอุด้งอินานิวะจากจังหวัดอากิตะ อุด้งมิซึซาวะจากจังหวัดกุนมะ และอุด้งซานุกิจากจังหวัดคางาวะ มีทฤษฎีที่ว่าหมู่เกาะโกโตคือสถานที่แรกที่วิธีการทำอุด้งถูกนำมาจากจีนสู่ญี่ปุ่น เส้นอุด้งมีความบางประมาณ 2 มิลลิเมตร แต่มีความกรุบกรอบ เส้นอุด้งยังมีความพิเศษตรงที่เคลือบด้วยน้ำมันจากดอกบุนนาค และน้ำซุปของอุด้งใช้เนื้อปลาโบกิที่ย่าง



คามาอาเกะอุด้ง (Kamaage Udon)

คามาอาเกะอุด้งเป็นอุด้งที่ได้รับความนิยมในจังหวัดมิยาซากิของภูมิภาคคิวชู ในเมืองมิยาซากิมีร้านคามาอาเกะอุด้งมากกว่า 100 ร้าน ถึงแม้ว่าคามาอาเกะอุด้งจะเป็นที่รู้จักในภูมิภาคชิโกกุ แต่ในจังหวัดมิยาซากิมีประวัติศาสตร์ที่ผู้คนจากชิโกกุย้ายมาอยู่และทำให้วัฒนธรรมการรับประทานคามาอาเกะอุด้งได้ติดมาด้วย



กิโออุด้ง (Gyo Udon)

กิโออุด้งเป็นอาหารพื้นเมืองที่ได้รับความนิยมในจังหวัดมิยาซากิของภูมิภาคคิวชู ในช่วงยุค 1940 ซึ่งเป็นช่วงสงครามและขาดแคลนอาหาร จึงมีการผสมเนื้อปลาโบกิและเนื้อปลาชนิดอื่น ๆ กับแป้งสาลี แป้งท้าวเก้า ไข่ และเกลือเพื่อทำเป็นเส้นอุด้ง ในขณะนั้นปลาหาได้ง่าย แต่ข้าวและแป้งสาลีหายาก ทำให้กิโออุด้งกลายเป็นอาหารทดแทนในยามขาดแคลน